Soldeerapparaat

Rond 1880 is de firma Max Sievert uit Stockholm begonnen met het fabriceren van apparaten om te solderen. Stap voor stap zijn er verbeteringen aangebracht. Een van de producten van Max Sievert uit de twintigerjaren van de vorige eeuw kwamen we tegen op Hengstdijk. Niet meer in gebruik maar op het oog wel helemaal in orde. In totaal zijn ongeveer 200 versies van deze brander in productie genomen. In het omhulsel van het reservoir is een waarschuwing opgenomen: Pas op voor imitatie.

Het principe van solderen is als volgt:
De verbinding wordt tot stand gebracht door het soldeer te laten smelten en dit tussen de te solderen delen te laten vloeien.Bij solderen treedt oxidatie op. Daarom wordt een reducerend vloeimiddel gebruikt, flux genaamd. Het soldeer kan allerlei vormen hebben, bijvoorbeeld een staaf, draad, korrel, poeder of pasta. Tegenwoordig worden printplaten vaak gesoldeerd door het dompelen in een soldeerbad. In de glas- en porseleinindustrie en bij tandtechniek maakt men gebruik van glassolderen. Het verschil met lassen is dat solderen wordt uitgevoerd bij een relatief lage temperatuur, waarbij het materiaal van het werkstuk niet smelt. Hierdoor is het ook beter mogelijk metalen met een verschillende samenstelling met elkaar te verbinden. Bij lassen is de temperatuur zo hoog dat naast de lasdraad of laselektrode het metaal langs de lasnaad van het werkstuk zelf ook vloeibaar wordt.